Filmrecensie Waltz with Bashir

Mijn eerste schrijfsel op deze splinternieuwe blog zal gaan over de Israëlische geanimeerde documentaire genaamd Waltz with Bashir of “Vals im Bashir” in het Hebreeuws.

De film werd geregisseerd door Ari Folman in 2008. Het tekentalent David Polonsky gecombineerd met de muzikale kundigheid van Max Richter zal niet te verwonderen vallen dat deze film een pareltje is onder de geanimeerde films. Waltz with Bashir behaalde verscheidene prijzen zoals de award voor ‘Best Foreign Film’ op de Golden Globe Awards , een César en een European Film Award. Folman maakte van deze film een autobiografie door zijn eigen herinneringen aan Libanese burgeroorlog in de jaren tachtig te bundelen. Wanneer de bovenstaande zaken geen indruk op u maken , zult u me op mijn woord moeten geloven dat Waltz with Bashir zeker de moeite waard is. De term oorlogsfilm krijgt hier een fascinerende en vooral vernieuwende draai. De animatie van David Polonsky komt mooi tot zijn recht in deze autobiografische ‘tekenfilm’. In de film is te zien hoe het hoofdpersonage (Ari) vreemde dromen krijgt over zijn herinneringen aan de burgeroorlog. Maar zijn dit wel herinneringen? Ari kan na verloop van tijd zijn fantasie en dromen niet meer onderscheiden van de werkelijkheid. In de zoektocht naar zichzelf wordt hij geconfronteerd met de werkelijkheid. Doorheen de film krijg je een uniek beeld van Ari’s herinneringen , maar ook zijn fantasie die geleid wordt door angst. In verschillende interviews met collega-soldaten van Ari wordt duidelijk wat fictie is en wat niet. Spanning gegarandeerd! De bijzondere verhaallijn gecombineerd met de bijzondere minimalistische , toch realistische , animaties maakt van Waltz with Bashir een film die u niet snel zal vergeten. Ook mag ik niet vergeten te vermelden dat de soundtrack van de film voor mij een enorme indruk heeft achtergelaten.

Laat ons stellen dat de tagline ” the truth can blow you apart” voor deze film zeker van toepassing is.

Anne Doodstil.